Αντί στεφάνου

Ποια απάντηση, ποιος χτύπος στο κοιμισμένο στήθος σου, αγόρι

Γαζωμένο από τις σύγχρονες μηχανές σε σχήμα χελιδονιού

Άγγελε με χλωρή γενειάδα κάτω από τις ερπύστριες

Συνείδηση βαμμένη στον τοίχο και στις πέτρες

Σώπασες τ' όνομά σου μες στη βοή της λάσπης

Περιστέρι μπροστά στα ηλεκτροφόρα σύρματα

Με το σύνθημα της δικαιοσύνης στο χώμα

Με το τραγούδι χαιρετίζω όσους μοχθούν

Για τη ζωή, όχι στο χαμό της

Για την τροφή, όχι τη στέρησή της

Για τη γνώση, με τη γνώση

Ενάντια στις αριθμομηχανές των κρεάτων

Ενάντια στον οργασμό της κατανάλωσης

Ενάντια στις τρομερές λυχνίες της δισχιλιετηρίδας

Θα 'ρθει ένας κόσμος χλόης, αγόρι

Και θα δουλεύουμε στη μοιρασιά των λουλουδιών

ΑΝΤΙ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!

Μιλάει ένα κορίτσι κι ένα αγόρι

Εκπέμπουνε τραγούδι μοιρολόι

Χίλιες πενήντα αντένες η λαχτάρα

Και τα κορίτσια και τ' αγόρια που μιλούσαν

Τρεις μέρες και τρεις νύχτες δε μετρούσαν

Δοκίμαζαν τις λέξεις με αγωνία

Κι αλλάζανε ρυθμό στην ιστορία

Σταματία Λ.Μ. Σταμάτη

συνείδηση βαμμένη στον τοίχο και στις πέτρες

περιστέρι μπροστά στα ηλεκτροφόρα σύρματα

Κοραλία Θεοτοκά

Κωστούλα Μητροπούλου